STREETSTUDIO 1 jaar later…
Streetstudio vraagt aan willekeurige mensen die voorbijkomen op straat of er een portret mag worden gemaakt. Hiervoor wordt alleen gebruikt gemaakt van een zwart of witte studioachtergrond.
Wat mijn manier van fotograferen zo anders maakt is dat ik gebruik maak van slechts ÉÉN lens. Dat is de Fuji 35 mm F1.4 mm prime-lens op mijn Fuji X-H1.
Mijn portretten zijn van mensen die voorbij lopen op straat, gemaakt met natuurlijk licht en een draagbare achtergrond. De stad gebruikt ik als castingbureau en de straat mijn studio.
Ik hang eenvoudige een zwarte achtergrond aan de muur en benadert interessante mensen, en vraag of ik een portret mag maken.
Hoe ben ik op het idee gekomen?
Ik liep al een tijd met het idee rond om portretfoto’s te maken. Ik wilde thuis een studio bouwen en ben mij daarin gaan verdiepen.
Ik maakte een verlanglijstje van spullen waarvan ik dacht nodig te hebben en ontdekte al vrij snel dat het een behoorlijke investering zou zijn.
Daarnaast realiseerde ik me dat ik op zoek moest naar mensen die geportretteerd willen worden en ook nog naar mijn studio (aan huis) wilden komen.
Geen idee hoe ik dat voor elkaar moest krijgen.
Ik ben mezelf telkens meer gaan afvragen of een studio wel nodig zou zijn om mijn idee vorm te kunnen geven.
Wat wilde ik dan gaan doen?
Spontane portretfoto’s maken.
Portretten van mensen die je dagelijks op straat voorbij ziet komen, en in het echt zijn.
Ik ben gaan nadenken over hoe ik dit kan doen. En dacht, waarom niet zelf de mensen ontmoeten op straat en vragen of ik een portretfoto mag maken maar dan voor een studioachtergrond. Hoe zullen mensen daarop reageren?
Dit fascineerde mij enorm!
Het zou toch fantastisch zijn als dit zou lukken!
Op Koningsdag 2019 was het zo ver.
Om mezelf moed in te praten stelde ik steeds de vraag ‘wat heb ik te verliezen?’ en ‘wat is het ergste dat kan gebeuren als iemand nee zegt?’ Is dat erg?
De antwoorden hierop wist ik al vrij snel. Nee, het is niet erg.
Iedereen is vrij om wel of niet mee te werken aan mijn streetstudio project.
Dus, een wit rol behang gekocht bij de bouwmarkt en op het treinstation in Groningen gaan staan. Behang aan de muur geplakt en vervolgens de omgeving in mij opgenomen. Mijzelf opgeladen om de eerste mensen te gaan benaderen voor een portretfoto. Dat was heel spannend. Hoe zouden mensen gaan reageren!
Hoe is het gegaan?
Fantastisch!
Ontzettend veel leuke en spontane reacties ontvangen!
Het station zag ik als één grote catwalk.
Zoveel verschillende mensen en heel veel verschillende gezichten. Wat een ervaring! Geweldig die eerste dag!
Na Koningsdag stond ik op het bevrijdingsfestival in Groningen en kort daarna op Paradigm festival. Wederom een groot succes!
Na alle festiviteiten wilde ik graag een volgende stap zetten, voorbijgangers op straat fotograferen die niet onderweg zijn naar een feestje maar gewone mensen die onderweg zijn naar voor mij een onbekende bestemming.
Ik ben opnieuw een paar keer teruggegaan naar het hoofdstation in Groningen. Ik werd al snel opgemerkt door het NS-personeel... ‘Wat bent u aan het doen meneer?’
éen en ander uitgelegd maar helaas... ik kon vertrekken via spoor 'uitgang'.
Er was toestemming nodig en dat kostte 150 euro per keer. Hier toch maar vanaf gezien...
Portretfoto’s maken op het station was ideaal! er was heel mooi diffuus licht dat door een lichtkoepel scheen waardoor mijn portretten heel mooie werden uitgelicht.
Wat nu?
Ik moest nog even terugdenken aan m’n boodschappenlijstje voor mijn studio en de spullen die ik nodig had om thuis dat licht te creëren. Het licht ging dus uit op het station en moest op zoek naar een andere locatie. En waar vind je weer een plek met hetzelfde licht?
De oplossing was dichterbij dan ik had kunnen bedenken!
Lopend vanaf het hoofdstation richting centrum, zag ik een leuk portiekje dat ingang biedt aan studentenkamers en waar ik ook nog eens droog kan staan. Dit kon wel eens mijn nieuwe plek gaan worden.
Een nieuwe plek en een nieuw experiment.
Het portiekje.
Het portiekje biedt aan beide kanten de mogelijkheid om mijn ‘streetstudio’op te tuigen (behang aan de muur). Het licht inval op de plek was heel anders. Geen mooi diffuus licht zoals op het station.
Het positieve was, de portretten staan niet in de zon met geknepen ogen te kijken.
Door de nieuwe plek ben ik gaan experimenteren met verschillende belichtingsmethodes in mijn camera. Ik zag dat het licht vanaf de straatkant mijn portretten bijzonder mooi aan éen kant werden verlicht.
Om het licht beter tot z'n recht te laten komen heb ik mijn wit behang rol omgewisseld voor een zwart kunststof studioachtergrond. Hierbij ook gaan experimenteren met verschillende belichting technieken die ik had gezien op YouTube. Het gaat om technieken die gebruikt worden in de cinemafotografie en de filmindustrie. Zoals, lichtval, schaduwen en hoe je dieptes kan creëren in je portretten. ( Reverse Key Lighting genoemd. Google maar eens) dit licht herkende ik op mijn nieuwe plek. Zeer interessant!
Het was voor mij een uitdaging om dit licht en deze technieken verder toe te passen op mijn portretten.
Daarnaast ben ik selectiever gaan fotograferen. Niet meer iedereen vragen op straat, maar mensen vragen die mij opvallen of een bijzondere look hebben.
Wat zijn de reacties?
De reacties zijn heel positief!
Wanneer ik vertel wat ik doe vinden mensen dit erg leuk en vooral bijzonder.
Leuk omdat ze de manier van fotograferen origineel vinden zoals ik dat doe. Bijzonder omdat de portretten buiten op straat worden gefotografeerd voor een studioachtergrond.
Het is erg leuk om te horen hoe mensen reageren, maar vooral dat ze gefotografeerd willen worden in mijn 'STREETSTUDIO' Daar ben ik best trots op!
Toekomst en COVID-19
Door de Corona crisis en de intelligente lock down heb ik tijdelijk geen foto’s gemaakt. Eerst afwachten hoe e.e.a. zich gaat ontwikkelen. Na ongeveer een maand ben ik terug gegaan naar m’n plek in de stad. De 1,5 meter afstand houden blijft voorlopig toch zo, dus heb ik tape op straat aangebracht om de afstand zichtbaar te maken voor mijn portretten. Mijn 35 mm f1.4 lens omgewisseld voor de 50mm f2. Indien nodig kan ik de foto altijd nog ‘croppen’.
Wat de toekomst mij zal brengen? Geen idee! Als ik maar zoveel mogelijk foto’s kan maken van mooie en bijzondere mensen! Het zou fantastisch zijn als mijn straatportretten ooit worden getoond op een tentoonstelling.
Portretten zijn gemaakt met de Fujifilm XH-1camera.
Kijk rustig even rond op mijn website en klik de foto's aan voor een supergroot formaat. De portretten met een wit achtergrond zijn een jaar geleden gemaakt en de zwarte achtergrond is mijn recent werk.
Bedankt voor het kopen van mijn Boek 'STREETSTUDIO' 1 jaar later......
www.streetstudio.myportfolio.com
Gerrit Nieboer
